Van taxichauffeuse naar klantenservice bij VGZ: ondanks de diagnose CRPS blijft Hélènes glas halfvol.

Na twintig jaar met plezier als taxichauffeuse te hebben gewerkt, veranderde het leven van Hélène van Beers (54) drastisch na een ogenschijnlijk klein ongeluk. Een misstap op het ijs resulteerde in jarenlange revalidatie, meerdere operaties en een zeldzame aandoening: CRPS met daarbij dystonie. Maar Hélène zou Hélène niet zijn als ze bij de pakken neer ging zitten. Inmiddels werkt ze alweer twee jaar met veel plezier bij VGZ als service expert klantdialoog voor de specialistische zorg.

Rijden en kletsen: pure ontspanning

“Autorijden is voor mij ontspanning,” vertelt Hélène . “Kletsen ook. Dus het taxiwerk was ideaal.” Geen dag was hetzelfde: ze reed de regiotaxi, zakelijk vervoer, rouwvervoer en raakte met allerlei mensen aan de praat terwijl ze routes aflegde in binnen- en buitenland. Tot het ongeluk alles veranderde. “Ik stapte van het ijs af en verloor in stilstand mijn evenwicht. Mijn enkel draaide naar binnen, de rest van mijn lijf naar buiten.”

Positiviteit als pijnbestrijder

Wat volgde was jarenlange ellende: operaties, pijn en uiteindelijk na drieënhalf jaar de diagnose Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS). ”Tweeënhalf jaar geleden kwam hier dystonie bij. Mijn voet staat vast in klauwstand. Lopen gaat nauwelijks. Als laatste remedie krijg ik nu een ketamine behandeling. Die haalt de pijn in ieder geval weg, dat scheelt een hoop energie.” En zo blijft het glas van Helene halfvol. “Een negatieve houding en stress verergert de pijn”, dus zo helpt ze zichzelf.  

‘Dit is er één waar we heel blij van worden..’

Na het ongeval kwam Hélène thuis te zitten: eerst in de Ziektewet en daarna nog vijfjaar met een WIA-uitkering. “En toen was ik klaar met ziek-zijn” zegt Hélène nuchter. Na een omscholingstraject tot WMO-consulent via het UWV kwam Hélène in beeld bij VGZ. “Ik wilde weer aan het werk en vroeg of ze ook mensen zochten die re-integreerden. Na vijfentwintig jaar zat ik weer aan tafel voor een sollicitatiegesprek, dat was gek.” Gelukkig kreeg Hélène het goede bericht al voordat ze Eindhoven uit was. Jobcoach Catharine was ook bij het gesprek: “na afloop zei ik: dit is zo’n kandidaat waar VGZ héél blij van gaat worden. De gedrevenheid knalde door het scherm heen.”

Een chaotische klik met jobcoach Catharine

Via VGZ kwam Hélène in contact met jobcoach Catharine Stikvoort, er was  meteen een klik. “We zijn allebei een beetje chaotisch, dat schept een band” vertellen ze lachend. De samenwerking tussen Helene en Catharine is er één van openheid, eerlijkheid en gelijkwaardigheid.  “Doordat je vanaf het begin zo open bent, kan ik je goed ondersteunen bij wat je nodig hebt” geeft Catharine aan. Catharine en Hélène leren veel van elkaar: “Catharine heeft me leren plannen. En ze heeft me geleerd dat het soms best rommelig mag zijn”, zegt Helene. Dat ze er allebei zo instaan, maakt ze flexibel in het contact: “we spreken elkaar soms op vreemde momenten. Of als ik Hélène vergeet terug te bellen, kan ik dat gewoon zeggen. Zonder smoesjes.”

Hélène laat me de kracht zien van denken in mogelijkheden, durven delen en je kwetsbaar opstellen: wat je dán krijgt aan support..” (Catharine Stikvoort, jobcoach)

Loslaten en grenzen aangeven: niet zo gemakkelijk

Toen Hélène aan de slag ging bij VGZ ervaarde ze veel onrust: “Ik weet nog hoe spannend je het vond, alle veranderingen maakte je erg onzeker” zegt Catharine. Hélène vult aan: “Die onzekerheid speelt altijd op de achtergrond, waar die in het begin de baas was. Werken met uitdagingen vraagt om continue afstemming. Zo kan ik niet met een muis werken, dus ik heb een speciaal bureau. En soms weet ik: vandaag gaat het me niet lukken. Tegenwoordig geef ik dan aan dat ik later begin of eerder stop. En dan krijg ik daar complimenten voor.” Loslaten en grenzen aangeven zijn vanaf het begin al belangrijke thema’s in de coaching” vertelt Catharine. “We maakten een signaleringsplan om tijdig hulp te kunnen vragen en overbelasting te voorkomen. Het helpt enorm dat haar collega’s en leidinggevende goed aangehaakt zijn. “

“De driehoeksrelatie met de leidinggevende erbij werkt heel goed. We lachen én huilen met elkaar” (Catharine Stikvoort, jobcoach)

De kracht van het netwerk 

De kracht van Hélène's re-integratie zit hem in haar eigen drive, maar ook in de samenwerking tussen de  betrokkenen, volgens Catharine. “De revalidatiearts, jobcoach, de leidinggevende, fysiotherapeut en de consulent van het UWV: iedereen zet zich in voor een goede uitkomst.” Dat iedereen klaarstaat om te helpen is voor Hélène nog niet zo makkelijk: “Hulp vragen is heel moeilijk voor jou, dat voelt als falen, maar het is juist een kracht” licht Catharine toe. Daar helpen we je af en toe bij: in samenspraak met Hélène, hebben Catharine en de leidinggevende onlangs besloten dat het beter is om voorlopig minder uur te werken. “Voor nu een goede beslissing”, geeft Hélène toe.

“Tijdens de coaching maakten we inzichtelijk waar ik tegenaan loop. Bij wijze van spreken dan, want ik rol er natuurlijk tegenaan.” (Hélène van Beers, service expertklantdialoog en mentor bij VGZ)

Van kwetsbaarheid naar kracht

Naast haarwerk als service expert klantdialoog en mentor van nieuwe medewerkers, traint Hélène momenteel drie keer per week voor de Handbike Battle: een fietswedstrijd in Oostenrijk met 130 deelnemers met een uitdaging. “Vorig jaar deed ik ook me een schreef ik een blog over mijn ervaring en hoe je van kwetsbaarheid je kracht kunt maken.” Hélène rondde eind 2024 een pittig pijnrevalidatietraject af waarin ze begeleid werd door diverse disciplines. De betrokken fysiotherapeut gaat als buddy mee de berg op. Op de vraag waar ze het meest trots op is, zegt Hélène: “Dat ik aangenomen werd, na zo’n lange tijd. En dat we zo ver zijn gekomen.” Catharine glimlacht: “Er zijn veel momenten geweest waarvan ik water in m’n ogen kreeg. Binnenkort is er weer zo één: een vast contract – dan eten we taart mét spezi erbij!”

“Ik mag vandaag een slechte dag hebben, morgen begin ik opnieuw.” (Hélène van Beers, service expert klantdialoog en mentor bij VGZ)

Het glas halfvol houden

Hélène heeft weinig wensen anders dan een leuk (werkend) leven behouden. Tegenwoordig kan zij haar passies rijden en kletsen combineren in het werk bij VGZ, alleen dan anders. “Op het werk heb ik er nieuwe taken bijgekregen; als mentor begeleid ik nu ook nieuwe medewerkers. Die afwisseling doet me goed.” Catharine zegt trots: "Je doet je werk super goed, zet altijd die stap extra en dat wordt gezien. ‘Was iedereen maar een Hélène’ is dan ook geen onbekende uitspraak op de werkvloer. “Jouw glas is altijd halfvol, dát is jouw superkracht.” Helene geeft zelf aan dat dat glas dan gevuld mag zijn met een lekker mixdrankje volzelfvertrouwen.

Heb je net als Helene interesse in begeleiding door Jobstap? Bekijk onze diensten en neem contact op met een coach in jouw regio.